Skarby łąkowe

 

Ile razy mijamy ją obojętnie, albo złościmy się, kiedy przypadkiem poparzymy sobie nią gołe łydki? Ta zwykła pokrzywa… Mało kto wie, że liście młodej pokrzywy zawierają siedem razy więcej witaminy C niż pomarańcze. Poza tym witaminę A, związki flawonowe (przeciwzapalne, przeciwutleniające, rozkurczowe, moczopędne itp.), żelazo, wapń, magnez i krzem – a przy tym 40% suchej masy stanowi białko, procentowo więcej niż w soi!

W smaku przypomina pokrzywa szpinak, jednak jest bardziej aromatyczna i lekko kwaskowa.  Przyrządzać i podawać ją można jak szpinak, z ziemniaczkami i jajkiem, w postaci zupy, a także spożywać na surowo, jako dodatek do sałatek, itp. Żeby zneutralizować parzące włoski (przy spożyciu na surowo), należy zawinąć pokrzywę w ściereczkę i mocno wyżąć, po czym drobno pokroić.

 

Ciekawą rzeczą jest, że o ile polska tradycyjna kuchnia o pokrzywie niewiele wspomina, a współcześnie uważa się ją za „potrawę biedoty” (podobnie jak lebiodę) i dlatego traktuje z lekceważeniem, o tyle na przykład kuchnia niemiecka zna różne sposoby przyrządzania i spożywania tej wartościowej rośliny. O stosunku do pokrzywy świadczy najlepiej porównanie opisu tejże w Wikipedii polskiej i niemieckiej – nawet nie znając języka rzuca się w oczy obszerność artykułu w wersji niemieckiej.

Kiedy dobrze poszukamy to i u nas znajdziemy mnóstwo przepisów na potrawy z pokrzywy, na przykład tutaj.

Przez całą wiosnę zbierałam podczas porannych spacerów młode pokrzywy i miałam codziennie zdrowy i (tak przynajmniej wmawiam mojemu mężowi, a trochę i sobie samej) smaczny dodatek do twarożku, do sałatek – choć mąż podśmiewywał się ze mnie i nie chciał jeść nic, co było posypanie „zielonym” … ale to już inna historia.

 

Znanym natomiast i stosunkowo wysoko cenionym – przynajmniej w czasach mojego dzieciństwa i młodości – zielonym „skarbem” łąk jest szczaw. Jako dzieci biegaliśmy po łąkach i zrywaliśmy kwaśne liście – na ogół robiło się z nich zupę, kwaskową, zabielaną śmietaną i koniecznie z jajkiem. Szczaw można też jeść na surowo w sałatkach oraz jako dodatek do sosów. Herbatka z suszonych liści ma własności lecznicze przy dolegliwościach wątroby i nerek.

Szczaw zawiera bardzo dużo witaminy C, ale niestety także szczawian potasu, który wiąże wapń, tworząc związek nieprzyswajalny dla organizmu. Osoby cierpiące na reumatyzm, artretyzm lub kamienie nerkowe powinny go raczej unikać.